Nowa Scania dla strażaków ochotników z Borowia

Ochotnicza Straż Pożarna w Borowiu w woj. mazowieckim została założona w 1919 roku – rok po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. W roku 1924 przystąpiono do budowy pierwszej remizy. Jej budowę zakończono już rok później. Natomiast pierwszy specjalistyczny wóz strażacki został zakupiony na potrzeby jednostki w 1926 roku. Umożliwiał on przewożenie posiadanego przez strażaków sprzętu bojowego. W tym samym roku wymieniono beczki drewniane na metalowe. Pod koniec lat pięćdziesiątych poprzedniego stulecia z własnych środków finansowych druhowie z Borowia zakupili motopompę i dwa samochody Dodge. Jednym z nich była sanitarka, która służyła do przewozu osób i sprzętu strażackiego. Tabor samochodowy jednostki wzbogacony zostaje w 1968 roku o używany samochód pożarniczy na podwoziu Star 20. Dwa lata później na wyposażenie trafia nowy lekki samochód pożarniczy (GLM-8) Żuk-A15. Kolejnym samochodem, który trafił do jednostki w 1976 roku, był średni samochód pożarniczy Jelcz 003 na podwoziu Star 26. Pojazd ten służył strażakom do 1999 roku i nadal znajduje się w jednostce. W następnych latach w ręce strażaków ochotników trafiło jeszcze kilka innych samochodów na podwoziach Kraz, Star 244 czy Ford Transit.

Od kilku lat druhowie z powodzeniem eksploatują średni samochód ratowniczo-gaśniczy z zabudową SZCZĘŚNIAK Pojazdy Specjalne Sp. z o.o. na podwoziu Iveco EuroCargo ML150E28WS. Z kolei w 2009 roku Ochotnicza Straż Pożarna w Borowiu została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.

Najnowszą kartą pożarniczej historii motoryzacyjnej OSP Borowie to zakup fabrycznie nowego średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego na podwoziu Scania P370B4X4HZ XT. Jego napęd stanowi wysokoprężna jednostka napędowa z turbodoładowaniem osiągająca moc 272 kW (370 KM). Za przekazywanie mocy na obie osie odpowiada zautomatyzowana, zsynchronizowana skrzynia przekładniowa. Podwozie ma blokady mechanizmów różnicowych obu osi oraz blokadę międzymostową.

Sześcioosobowa załoga pojazdu ma do swojej dyspozycji obszerną, ergonomiczną kabinę brygadową, natomiast kierowca ma do dyspozycji czytelny, czterocalowy panel kontrolny informujący o poziomie przewożonych w zbiornikach środków gaśniczych, otwarciu skrytek czy wysuniętym maszcie oświetleniowym. Poza tym, pozwala on na sterowanie oświetleniem pola pracy, zaworem głównym pojazdu oraz czterema zraszaczami umieszczonymi z przodu i tyłu pojazdu.

W wykonanym w całości z aluminium nadwoziu pożarniczym przewidziano siedem skrytek sprzętowych. W ich wnętrzu umieszczone zostały półki i wysuwane szuflady, przystosowane do przewozu sprzętu, armatury i węży tłocznych. Wszystkie skrytki zamykane są wodo- i pyłoszczelnymi żaluzjami aluminiowymi.

Samochód jest wyposażony w zintegrowany, wykonany z polipropyleny (PP-C) zbiornik na wodę o pojemności 2500+2000 litrów. Zbiornik środka pianotwórczego stanowi integralną część zbiornika na wodę i ma pojemność 450 litrów. W umieszczonym z tyłu przedziale pompowo-sprzętowym zamontowano autopompę pożarniczą o wydajności 2846 l/min przy ciśnieniu 8 barów lub 429 l/min przy ciśnieniu 40 barów. Układ wodno-pianowy wykonany został ze stali nierdzewnej oraz zbrojonej gumy. Natomiast wmontowany w układ wodno-pianowy dozownik środka pianotwórczego zapewnia uzyskiwanie stężeń 3% lub 6%.

Użytkowy dach przystosowany jest do przewozu aluminiowej drabiny pożarniczej oraz odcinków węży ssawnych. Umieszczono na nim zamykaną skrzynię aluminiową na sprzęt oraz działko wodno-pianowe o wydajności 800-3200 l/min.